Wait! Don’t start yet! Put some –appropriate- music on first!
Είναι μαγικό πως δυό μέρες μόνο σε κάποιο άλλο μέρος, μακριά από την καθημερινότητα, μπορούν να αδειάσουν το μυαλό μου, να ξεθωριάζουν τις αναμνήσεις μου με ένα κινηματογραφικό fade out, τη στιγμή που ζωηρά χρώματα κατακλύζουν τη ματιά μου, το μυαλό μου, όλη μου την ύπαρξη σε μια πολύχρωμη δίνη που ανταγωνίζεται τη Φαντασία του Walt Disney! Δυό μέρες μόνο στον παραδοσιακό οικισμό Πορταριά, βόρεια του Βόλου, είναι αρκετές για να μου μεταδώσουν μια μαγική “αμνησία”. Δεν θυμάμαι τίποτα και κανέναν. Μόνο ζω το παρόν, ρουφάω την ομορφιά γύρω μου ενώ χίλιες δυο λέξεις ξεχύνονται στο μυαλό μου και περιγράφουν χρώματα, εικόνες, μυρωδιές και εμπειρίες. Αυτό το κείμενο γράφτηκε πολύ πριν πατήσω τα πλήκτρα αυτού του laptop.
Η Πορταριά θεωρείται η “Πύλη” του βουνού των Κενταύρων, μια πληροφορία που υπογραμμίστηκε με stabilo στο μυαλό μου, τη στιγμή που πέρασα την πετρόχτιστη πύλη για να περπατήσω το “Μονοπάτι των Κενταύρων”, μια διαδρομή μιας ώρας περίπου που κάνει το γύρο της Πορταριάς. Βέβαια στα μάτια μου έμοιαζε περισσότερο με την πύλη του παραμυθιού, γιατί αυτό το τοπίο με τα πανύψηλα δέντρα, τις ρεματιές και τα ξύλινα γεφύρια μου έφερε στη μνήμη κομμάτια της παιδικής φαντασίας μου που ταξίδευε στο δάσος όπου είχε χαθεί η Κοκκινοσκουφίτσα ή σε ένα άλλο αγαπημένο παραμύθι, το “Μαγεμένο Δάσος”.
Στην Πορταριά, την Αρχόντισσα του Πηλίου ο χρόνος κυλάει λίγο πιο αργά, πιο νωχελικά, ίσως γιατί μετά την πεζοπορία στο μοναπάτι των Κενταύρων θα απολαύσει έναν καφέ στην κεντρική πλατεία Μελίνα Μερκούρη, θα περπατήσει στα καλντερίμια της, θα πιει τσίπουρο και θα δοκιμάσει πηλιορείτικη κουζίνα στην Καμέλια, θα ανέβει πιο ψηλά στις πλαγιές της να θαυμάσει τον Παγασητικό, θα φάει μια γευστική (και δύο μη σου πω!) καρυδόπιτες από το Αερικό, χαζεύοντας τη θέα, θα ιππεύσει ένα περήφανο άλογο και θα πετάξει τα βέλη του στο στόχο της ζωής του! Και όταν όλα αυτά ολοκληρωθούν θα επιστρέψει στο ξενοδοχείο για ένα άλλο ταξίδι, λίγο πιο luxury αλλά και πάλι παραμυθένια μαγικό.
Hotel Despotiko, a dreamy hotel, the surprise of my journey
Η Πορταριά είναι όμορφη κάθε εποχή, είτε είναι χιονισμένη, είτε είναι ηλιόλουστη, με φθινοπωρινά φύλλα ή με λουλούδια ανθισμένα που στολίζουν τα λιθόστρωτα καλντερίμια, τα πέτρινα παραδοσιακά σπίτια, αυθεντικά δείγματα της πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής, και τις πλατείες. Όλο το χωριό είναι γεμάτο με αρχοντικά, περίτεχνες λιθόχτιστες βρύσες, γραφικές πλατείες, εκκλησιές και μνημεία. Στην Πορταριά δυό μέρες μόνο αρκούν για να νιώσεις τη μαγεία της αύρας των Κενταύρων!
À bientôt
P.
Photos taken by me
Info:
Despotiko Hotel, Πορταριά, τηλ. 2428099046
Καμέλια, Πορταριά (κοντά στο Δημαρχείο), τηλ. 2428090182
Αερικό Café, 1ο χλμ. Πορταριάς – Μακρινίτσας, τηλ. 2428099710
The content & photos on this blog are licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Unported License.
You may not republish, copy or modify the content and use the photos without my permission.
