Ιππασια και Τοξοβολια στο Πηλιο

Pilio

Ιππασια και Τοξοβολια στο Πηλιο

Wait! Don’t start yet! Put some –appropriate- music on first!

Πάντα μου άρεσε να συνδυάζω εκδρομές σε μέρη που δεν έχω δει με δραστηριότητες που αγαπώ (όχι, το φαγητό δεν είναι δραστηριότητα, αν και πολύ θα ήθελα!). Αυτή τη φορά όταν έκλεισα τα μάτια, το δάχτυλό μου έδειξε στον χάρτη το Πήλιο (εντάξει, δεν έγινε έτσι ακριβώς, αλλά μου έκανε πιο κινηματογραφικό!). Οι δραστηριότητες δύο, -ιππασία και τοξοβολία-, πολύ συμβολικές για μένα. Η ιππασία γιατί τα άλογα σαν εικόνα στο μυαλό μου συμβόλιζαν πάντα την ελευθερία, μια από τις πρωταρχικές μου αξίες σε αυτή τη ζωή. Και η τοξοβολία, γιατί κοτζάμ Τοξοτίνα, το τόξο είναι το στοιχείο μου!

Δεν είναι η πρώτη φορά που έκανα ιπασσία, ωστόσο μία μου έχει μείνει χαραγμένη στη μνήμη μου, πριν κάποια χρόνια στα βουνά της Λευκάδας, δίπλα στη φύση, η απόλυτη αίσθηση ελευθερίας! Από τότε, είπα πως δεν θέλω να ξανακάνω ιππασία σε κάποιο στίβο, που απλά γυρίζω γύρω γύρω, χωρίς ενδιαφέρον ούτε για μένα, ούτε για το άλογο. Αυτή τη φορά, η απόδραση ήταν προγραμματισμένη για το βουνό των Κενταύρων! Ο Ιππικός Φυσιολατρικός Όμιλος Μηλέων μας υποδέχτηκε στη φύση, σε μια φάρμα γεμάτη άλογα αλλά και άλλα ζώα, που συνυπήρχαν αρμονικά. Από τη πρώτη στιγμή που μιλάς με αυτούς τους ανθρώπους, τον κ. Θανάση Βήτο και τη σύζυγό του, καταλαβαίνεις πόσο αγαπούν αυτό που κάνουν, πόσο εκτιμούν και αγαπούν το περήφανο αυτό ζώο, το άλογο!

Περάσαμε στη δράση μετά από ένα μάθημα ιπποκομίας, στη διάρκεια του οποίου μάθαμε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα, όπως ότι τα άλογα κοιμούνται…όρθια, ότι διαθέτουν καλύτερη ακοή και όσφρηση από τους ανθρώπους, ενώ ξεπερνούν σε ικανότητα μνήμης ακόμη και τους ελέφαντες! Μία και μόνο φορά αρκεί να περάσουν από μια διαδρομή και να μην την ξεχάσουν ποτέ. Ένα τέλειο GPS της φύσης!

Το πιο σημαντικό βέβαια για μένα είναι η ενσυναίσθηση που διαθέτουν και η σύνδεση τους με τον άνθρωπο. Το άλογο είναι ο “καθρέφτης” της συμπεριφοράς μας. Αντιλαμβάνεται αμέσως σε ποια ψυχολογική κατάσταση βρισκόμαστε. Αν φοβόμαστε, τότε και το άλογο φοβάται. Αν είμαστε θυμωμένοι, μπερδεμένοι, αγχωμένοι, τότε και το άλογο ταράζεται. Ωστόσο, μια βόλτα μαζί του, μπορεί να διώξει μακριά όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήματα και τελικά να δημιουργηθεί μια αμοιβαία σχέση εμπιστοσύνης με εξαιρετικά ευεργετικά οφέλη για την ψυχολογία μας.

Αυτή η κούκλα με το boho style είναι η Βικτώρια, το άλογό μου γι’αυτή τη βόλτα στο βουνό των Κενταύρων! Αυτή η θέα πάνω από το άλογο και η αίσθηση πως γίνομαι ένα σώμα μαζί του, ιδιαίτερα τις στιγμές που ξάπλωνα πάνω του για να περάσουμε κάτω από χαμηλά δέντρα, είναι από τις πιο όμορφες εμπειρίες που μπορούμε να ζήσουμε με τα ζώα!

Όσον αφορά στην τοξοβολία που δοκίμασα για πρώτη φορά (ντροπή και αίσχος για μια Τοξοτίνα!), ομολογουμένως δεν περίμενα να είναι τόσο εθιστική. Με το που μας εξήγησε ο εκπαιδευτής πως πρέπει να πιάνουμε το τόξο (ξύλινο, παραδοσιακό παρακαλώ!) με τον αγκώνα ψηλά και το άλλο χέρι τεντωμένο, τα βέλη πήγαιναν κι έρχονταν με ταχύτητες φωτός. Οι στόχοι βρίσκονταν μέσα στη φύση, με θέα τη θάλασσα του Βόλου ή το καταπράσινο βουνό. Ωστόσο, μετά από την εκμάθηση στο στρογγυλό στόχο, άπαντες στραφήκαμε προς τα ομοιώματα ζώων. Εγώ τα είχα βάλει με αυτήν την συμπαθέστατη -κατά τα άλλα- αρκουδίτσα.

Το γιατί η τοξοβολία είναι τόσο εθιστική, προσπάθησα να αναλύσω αργότερα, καταλήγοντας πως να έχεις έναν στόχο και να τον πετυχαίνεις αποτελούσε ανέκαθεν ένα παιχνίδι του μυαλού μας. Είτε ο στόχος είναι κάτι υλικό ή πνευματικό στη ζωή είτε είναι η κόκκινη κουκκίδα σ’ έναν αγώνα τοξοβολίας, είμαστε φτιαγμένοι για να τον κυνηγάμε με σκοπό να τον πετύχουμε. Υπάρχει μια μοναδική γοητεία σε αυτή τη διαδικασία μέχρι να πετύχεις το στόχο, στη συγκέντρωση που απαιτείται, στη δύναμη, στην αρμονία της κίνησης, που σε ωθεί να μην το βάζεις εύκολα κάτω και να προσπαθείς ξανά και ξανά δοκιμάζοντας τις δυνάμεις σου, μέχρι τη φαντασμαγορική επίτευξη είτε του χάρτινου στόχου, είτε του στόχου ζωής.