Wait! Don’t start yet! Put some –appropriate- music on first!

Στη λίμνη Πλαστήρα πήγα λίγο πριν το καλοκαίρι, όχι όμως για να κάνω το γύρο της (αυτό το άφησα για την επόμενη φορά) αλλά για ποδηλατάδα στις όχθες της, πεζοπορία και τοξοβολία μέσα σε πανέμορφα δάση, Canoe-Kayak στα κρύα ακόμη νερά της και φυσικά χαλάρωση στο δωμάτιο του ξενοδοχείου με θέα στη λίμνη (μην το παρακάνουμε με τα εναλλακτικά σπορ)!

Μοναδική θέα από το ξενοδοχείο Naiades 

Η τοποθεσία μας για εκείνο το Σαββατοκύριακο ήταν το Νεοχώρι Καρδίτσας, ένα μικρό χωριό που απλώνεται στην πλαγιά πάνω από τη λίμνη Πλαστήρα. Πολλοί μάλιστα πιστεύουν ότι προσφέρει την καλύτερη θέα στη λίμνη! Θα επιβεβαιώσω. Να’ ναι καλά ο στρατιωτικός και πολιτικός Νικόλαος Πλαστήρας που είχε την ιδέα αυτής της τεχνητής λίμνης το 1925, η οποία χρηματοδοτήθηκε από χρήματα που χρωστούσε η Ιταλία στην Ελλάδα από πολεμικές επανορθώσεις. Η κατασκευή της ωστόσο άρχισε τη δεκαετία του ’50 και ολοκληρώθηκε το 1959, 6 χρόνια μετά το θάνατο του Πλαστήρα. Η λίμνη περιέχει 400 εκατ. κυβικά μέτρα νερού, έχει μέγιστο μήκος 12 km, μέγιστο πλάτος 4 km, η συνολική της επιφάνεια είναι 24 km², ενώ το μέγιστο βάθος της είναι γύρω στα 60 m. Το νερό της χρησιμοποιείται για άρδευση και ηλεκτροπαραγωγή.

Την πρώτη μέρα είχα την ιδέα να περπατήσω από το ξενοδοχείο στη λίμνη για να παρατηρήσω τη φύση (εντάξει, και να βγάλω φωτογραφίες!) και έπεσα πάνω σε πανέμορφα άλογα που έτρεχαν ανέμελα στο χορτάρι δίπλα στη λίμνη. Το θέαμα ήταν μοναδικό! Μου θύμισε επίσης κάτι από Ολλανδία με τα ξύλινα αγροτοσπιτάκια το ένα δίπλα στο άλλο.

Αλλά ας περάσουμε στο παρασύνθημα! Εναλλακτικά σπορ και τρελαίνομαι! Ξεκινήσαμε με ποδηλατάδα μέσα στο δάσος και στις όχθες της λίμνης σε ένα κομμάτι της. Θεωρώ απίστευτα αναζωογονητικό να κάνω ποδήλατο μέσα στη φύση, παρατηρώντας γύρω μου τα ψηλά δέντρα, τα μονοπάτια που σχηματίζονται μέσα στην πρασινάδα, τη λίμνη που περιστοιχίζεται από φυτά λες και την προστατεύουν. Η διαδρομή βέβαια θα ήθελα να είναι μεγαλύτερη, γιατί το ποδήλατο ποτέ δεν μου είναι αρκετό. Και αν με παρακολουθείς θα το έχεις καταλάβει από το γεγονός πως πήγα για ποδηλατάδα καταχείμωνο στα χιόνια με -4 βαθμούς κελσίου. Με λες και μουρλή. Όχι, δεν θα παρεξηγηθώ.

Στη συνέχεια περάσαμε στην τοξοβολία. Αυτή ήταν η δεύτερη φορά που δοκίμαζα το άθλημα (η πρώτη ήταν στο Πήλιο με στόχους… απομιμήσεις ζώων) αν και ως Τοξοτίνα, το έχω στο αίμα μου, έτσι κι αλλιώς! Πέτυχα το στόχο μου αμέσως (που λέει ο λόγος) και πέρασα στο Canoe-Kayak, το οποίο το είχα για χαλαρή βαρκάδα, τρομάρα μου, και τα μπράτσα μου κόντεψαν να με δολοφονήσουν μετά από αυτή την εμπειρία. Μερικοί θαρραλαίοι έπεσαν και στο νερό. Να θυμίζω πως ήταν ακόμη Μάιος και οι λίμνες έχουν και νερόφιδα και άλλα όντα. Αλλά δεν πτοήθηκαν, μπράβο, δεν τους το’χα! Εγώ πάλι κιουρία στο κανό!

Όποια εποχή και να πας, η λίμνη Πλαστήρα ενδείκνυται για εναλλακτικά σπορ, γαλήνη, ηρεμία και επιστροφή στη φύση!

If you follow me on Instagram (@polinetta_) you might also noticed some of these photos that are always on my happy dreams…

À bientôt

      P.

Photos taken by me

The content & photos on this blog are licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Unported License.
You may not republish, copy or modify the content and use the photos without my permission.