Τις πρώτες δυο μέρες του ταξιδιού στη Βαρκελώνη, έβρεχε καταρρακτωδώς. Αλλά μικρό το κακό όταν περνάς τις μέρες και τις νύχτες σου στο Cotton House Hotel, ένα από τα πιο ιδιαίτερα και πολυτελή ξενοδοχεία στη Βαρκελώνη.
Η πρώτη εντύπωση που είχα μπαίνοντας στην πόλη ήταν κρανίου τόπος. Προχωρώντας, όμως, πιο πέρα στο ιστορικό κέντρο, αφήνω πίσω μου τις πολυκατοικίες Σοβιετικού τύπου και μπαίνω σε μια χρονομηχανή που με ταξιδεύει στα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Τέσσερις φίλοι, ένα αυτοκίνητο και τέσσερις χειραποσκευές (οι τρεις από αυτές υπέρβαρες) έφτασαν στο Μόναχο για μια τρελή διαδρομή από τα Κάστρα της Γερμανίας, στα χιονοδρομικά θέρετρα της Αυστρίας μέχρι το Καρναβάλι της Βενετίας, στο τσακ πριν ξεσπάσει ο Κορονοϊός.
Δεν γνώριζα καν την ύπαρξη του Τάμπερε, πριν η πρόσκληση από το Ping Helsinki προσγειωθεί στο mailbox μου. Το γεγονός όμως, πως πρόκειται για την πρωτεύουσα της σάουνας, μ' έκανε να θέλω να γνωρίσω αυτή την πόλη του Φινλανδικού Νότου.
Στο πρόγραμμα του Road Trip μας, συμπεριλάβαμε και το Λίχτενσταϊν, την τρίτη μικρότερη χώρα στην Ευρώπη, έκτη στον κόσμο και μικρότερη γερμανόφωνη χώρα στον πλανήτη γη που, επιπλέον, δε συνορεύει με τη Γερμανία.
Αυτό που με εντυπωσίασε από την πρώτη στιγμή στο Innsbruck είναι τα πολύχρωμα σπίτια στον ποταμό Inn με τις χιονισμένες βουνοκορφές των Άλπεων στο background. Τόση ομορφιά, έμοιαζε με ψεύτικη, έτσι όπως χανόταν μέσα στην ομίχλη του Φεβρουαρίου.